Večernja scena u to doba… Begoli je pripremao “Jom Talent se jo Mahi” [Ja sam talenat, nema tu šta], koji se stalno bavio društvenim problemima i cinično govorio o našoj rutini. [Izložba] je imala veliku publiku. U lutarskom pozorištu, pokušali smo da organizujemo sve što nedostaje u školskom životu, koncerti, maskenbal. Nekako smo pokušali da pokrijemo prazninu koja je postojala u školama. Znači, pozorište u to vreme nije bilo samo pozorište. To je bio vrtić, zabava, obrazovanje i sve ostalo. I nadam se da sam bila uspešna u tom poslu.
Međutim, nismo dopustili da ljude zavlada tama koja je bila prisutna svuda, na ulicama, kod kuće. Ovde je to bila neka vrsta oaze u kojoj su se mogli osećati slobodnije, više… da vide drugačiji svet, da žive malo u toj bajci, možda i iluziji. To je bilo samo malo svežine za te ljude.
Meljihate (Melji) Ćena je rođena je 15. decembra 1949. godine u Mitrovici. Studirala je na Akademiji umetnosti u Beogradu. Počela je raditi za Radio Televiziju Priština odmah nakon što je osnovana i radila je tamo do devedesetih, kada je zatvorena od strane Miloševićevog režima. Paralelno sa svojim radom na televiziji, 1986. započela je rad u Lutkarskom pozorištu “Dodona” u Prištini, gde je debitovala kao režiser sa predstavom “Pylli është i të gjithëve” [Šuma pripada svima]. Radila je kao pozorišni direktor u lutarskom pozorištu “Dodona” do njenog penzionisanja. Godine 2015. nagrađena je nagradom za životna dostignuća od strane Ministarstva kulture, omladine i sporta. Ćena je glumila u mnogim pozorišnim predstavama i filmovima, među kojima su i filmovi “Martesa”[Brak], “Kësulat” [Kape] i “A dream” [San]. Trenutno radi kao rezidentna glumica u lutkarskom pozorištu Dodona u Prištini.